TL;DR

Hi, I, me, myself. It is the 8th year for this tradition.

I would like to name “2021” as the ok-est year. Everything goes wrong; my health, my social life, my research and my financial situation but in the end, it is still ok. I still survived 😂😂. Cann’t wait for the next chapter of my lift.

จะว่าไปแล้ว ปี 2021 เป็นปีที่มึนๆงงๆอีกปีนึง รู้ตัวอีกที ปีหน้าก็จะอายุ 30 กลายเป็นวันกลางคนเต็มตัว – ย้ำ ไม่ใช่วัยชรานะ ไม่ได้แก่ เขาเรียกว่า “วัยกลางคน” พูดตรงๆ ใจเรายังไม่พร้อมกับการเปลี่ยนแปลงที่จะเกิดขึ้น เข้าใจแล้วว่า ทำไมยิ่งอายุเยอะ แล้วยิ่งหวนคิดถึงความหลัง เวลาได้กลับไปคุยกับคนที่เคยรู้จัก ถึงแม้ว่าในเวลานั้นจะไม่ได้สนิทกัน แต่ตอนนี้กลับสามารถคุยกันหลายๆ ชม. ชะโลมจิตใจกับภาพในอดีต

#ชีวิตในฐานะคนป่วย

อายุมากขึ้น ร่างกายก็พร้อมจะสลายตลอดเวลา นึกไม่ออกเลยว่า ถ้าอายุ 40, 50, 60+ แล้วมันจะเป็นยังไง

อาการปวดหลังรังควานหนักมาก ไป รพ. ได้ยาแก้ปวดมานานาชนิด ช่วงนึงเป็นมากจนขาชาไปหมด จนแล้วจนรอดก็กลับมาปกติ (??) หมอบอกให้เปลี่ยนท่านั่ง ลุกเดินบ่อยๆ ลดน้ำหนัก แล้วก็ออกกำลังกาย ดูเหมือนว่า 2 ข้อหลัง จะเป็นเสียงลางๆ ได้ยินไม่ค่อยชัดเลยแฮะ

พูดตรงๆ ช่วงนั้นแพนิคหนักมาก กลัวจะต้องโดนผ่าหลัง กลัวจะเดินไม่ได้ กลัวเป็นภาระ กลัวหนักมากจนถึงขนาดที่ว่า วิ่งแจ้นซื้อประกันสุขภาพ ราคา 30k+ 😭😭

แต่เอาจริงๆ พอได้สติ ก็เริ่มทำตามที่หมอบอกแหละนะ ลากท่านอาร์ม(ลูกพี่ลูกน้อง)มาดีแบต เริ่มเล่นโยคะ เอออออออ มันดีขึ้นจริงๆ มันคือการทรมาณร่างกายเพื่อแลกกับสุขภาพ ไม่มีอะไรได้มาฟรีๆอะเน้อ

นอกจากเรื่องปวดหลังแล้ว ปีนี้ยังได้ต่อมน้ำเหลืองอักเสพ 2, อาหารเป็นพิษ 1, ถอดเล็บ 1 ทำไมปีนี้ป่วย กระเสาะกระแสะจังวะ ไป รพ. เหมือนไปเดินเล่น นี่ยังไม่นับเวลาที่พาๆขุ่นๆพ่อ แม่ ย่า เวียนกันไป เดือนนึงต้องมีโอกาสได้ไปแหละ

อีกเรื่อง ปีนี้ก็ยังมีโควิดไม่เปลี่ยนแปลง รัฐบาลก็เช่นกัน #ผนงรจตกม เอาจริงๆ โชคดีมากที่เป็นคนภูเก็ต มี privilage ในการเข้าถึงวัคซีนก่อนคนอื่นแลกกับความเสี่ยงที่มากกว่า ที่บ้านได้วัคซีนกันถ้วนหน้า และไม่มีใครติดโควิด (ขณะที่กำลังเขียนอยู่ตอนนี้ ไม่แน่ว่านี่อาจจะเป็นเหยื่อโควิดคนแรกของครอบครัว)

#ชีวิตในฐานะสัตว์สังคม

แผนเที่ยวทั้งหมดในปีนี้ล่มไม่เป็นท่า เงินที่จองดำน้ำเอาไว้ 2 ที่ เทละลายลงทะเล บะบาย หมู่เกาะสุรินทร์ กับ หมู่เกาะสิมิลัน อยากจะเรียนดำน้ำ อยากเที่ยวทะเล เป็นคนชอบทะเลที่ว่ายทำไม่แข็งแรก ไม่เคยเล่นกิจกรรมทางทะเล แต่ไปเที่ยวภูเขาบ่อยมาก… ไม่มั่นใจว่าชอบทะเลจริงๆปะนะ 😕?

ไม่ใช่แค่ทริปเที่ยวล่ม แต่ดูเหมือนว่า ทริปแต่งงานขอเพื่อนๆรอบๆตัวก็ล่มๆตามกัน จะว่าไปแล้ว ปีนี้เพื่อนๆหมั้น/แต่งงานกันเยอะมาก ทำไมนะ?? คนรอบๆตัวก็เติมโตกันไปอีกก้าว เริ่มมีหลายๆคู่แต่งงาน รุ่นพี่ๆโพสรูปลูกๆ อีก 2-3 ปี ไทม์ไลน์ก็จะเต็มไปด้วยรูปเด็กน้อยแล้วซินะ สิ่งที่น่ากลัวอย่างนึง คือ กลัวความคาดหวังจากตัวเองและคนรอบข้าง นี่เป็นคนนึงที่มองว่า การมีคู่ไม่ใช่จุดหมายของชีวิต ไม่เข้าใจคนที่ขาดแฟนไม่ได้ แต่หลายๆปีที่ผ่านมา สงสัยในตัวเองเหมือนกัน เราผิดปกติเหรอ? ด้านชา หรือ แค่เรายังไม่เจอคนที่ใช่ หรือยังไง? เรื่องแบบนี้คงต้องใช้เวลาในการหาคำตอบละมั้ง

ปีนี้ สิ่งที่ทำให้รู้สึกดีที่สุด คือ การได้กลับมาอยู่ที่บ้าน ได้ใช้เวลากับครอบครัว แม่ พ่อ ย่า น้อง(ลูกพี่ลูกน้อง) ทุกๆอาทิตย์ ก็จะพกขุ่นย่าไปกินข้าวนอกบ้าน (ปีนี้ขับรถ ไม่ต้องมีคนคุมละฮะ) ปีต่อๆไป เราอยู่ต่างประเทศแล้วคงไม่มีเวลาทำอะไรแบบนี้ กลับมาเจอกันอีกที กลัวว่านางๆจะไปเที่ยวเล่นแบบเดิมไม่ได้ ถ้าไม่มี mentally support จากครอบครัว นี่คงไม่สามารถมาอยู่ตรงนี้ได้ กลัวการเปลี่ยนแปลง

และคงเพราะกลับมาอยู่บ้าน เลยได้กลับมาติดต่อกับเพื่อนๆ ม.ปลาย ปีนี้เจอ ป้าแนน ปาล์ม ฝ้าย เหม ปลื้ม ตอง? เพิ่ม เอ บุ้ง ปุ๊ (ขออภัย ชื่อที่ไม่ได้เอ่ยถึง ไม่ได้เกิดจากความเกลียดชังใดๆ แต่ นี่ความจำสั้นจริงๆ) ตื่นเต้นกับการเห็นพัฒนาการของทุกๆคน สองคนหลังมาเจอกันที่อังกฤษ จะว่าไปแล้วโลกมันกลมจริงๆ คนนู้นนี้นั้นถ้านึกๆแล้วเราต่างก็เชื่อมโยงกันหมด

ปีนี้ถึงว่าจะไม่ได้เที่ยวในไทย แต่ปีนี้มีทริปเล็กๆเที่ยวในอังกฤษแทน เป็นทริปปลายปีแบบมึนๆงงๆ ไปใช้ชีวิตเรียบเฉยที่ Peterborough ในคืน Christmas 🎄🎄 แล้วก็ออกเยี่ยมเยียนปุ๊ที่ Loughborough ออกเสียงว่า ลัฟบร้า และเมืองใกล้เคียง (Nottingham + Birmingham) 🦙🦙 เดินดูเมืองเพลินๆ

ขอขอบคุณทุกคน ขอบคุณทุกความสัมพันธ์ที่ทำให้ผ่านปี 2021 มาได้

#ชีวิตในฐานะนักเรียน

ปีนี้ยังคงเป็นนักเรียนอยู่เหมือนเดิม สอบ Stage1 ผ่านละจร้า ถือเป็น PhD ปี 2 อย่างเป็นทางการ เอาเข้าจริง ก็ยังไม่มั่นใจว่า กำลังศึกษาอะไรอยู่ ภาพที่อยู่ด้านหน้ายังขะมุกขมัว

ส่วนตัวไม่ชอบการเรียนแบบ online เลย มันขาดสิ่งที่เรียกว่า spontaneous interaction ถึงจะคุยกันแบบเปิดกล้อง แต่มันก็ยังรู้สึกขาดไปหมด เวลาการสื่อสารมันก็จำกัด เหนื่อยอยู่เหมือนกัน เอาจริงๆ แอบสงสารน้องๆ ม.ปลาย หรือ ป.ตรี การเรียนแบบออนไลน์ มันทั้งเศร้า และไม่มีประสิทธิภาพ เอาจริงๆ ไม่ใช่ว่าทุกคนจะมีความสามารถในการเข้าถึง internet เท่าๆกัน //ถอนหายใจแรง

online accessibility should be recognized as a right, not a privilege

ด้านงานวิจัย สิ่งที่ทำส่วนใหญ่ในปีนี้ คือ จัดการกับข้อมูล ซึ่งเป็นเรื่องที่เศร้ามาก ประโยคในเปเปอร์ต่างๆลอยมา “collecting data is expensive and tedious work” It is so true!!!! ความพยายามที่ผ่านมา มีทั้งลองแยกประเภทด้วยตัวเอง 1000+ ประโยค และ ควักตังค์จ้างคนใกล้ๆตัวมาแยกประเภทให้ มันทั้งเหนื่อย น่าเบื่อ แถมแพงอีก

ด้วยความที่นี่ศึกษาเกี่ยวกับ sentiment (ความรู้สึก) ที่สื่อจากประโยค แล้วสิ่งที่เจอ คือ

ลอลีเอะสีเขียว เกงในแทบฉีก ใช้มาจะ10ปีละ

คือยังไง มึนเลย ไม่รู้ว่า นางกำลังชม หรือ ด่า หรือ เล่าให้ฟัง หรือ ยังไง?

บางทีก็การเมืองมาเต็ม… #ช่วยชั้นด้วย

คนที่ริเริ่มเอาเพลงหนักแผ่นดินมาโจมตีคนอื่น ตอนนี้ติดคุกคดี พรบ.ลักทรัพย์ และคดียึดทำเนียบ นะจ้า 5555

อาจจะเพราะเนื้องานเป็นเรื่องที่ subjective และ context sentitive มากๆ ข้อมูลจากแต่ละแหล่งก็มีความไม่สอดคล้องกัน มีความไม่ชัดเจน มีความมัวๆมึนๆ แอบท้อเบาๆ

ยังดีที่ช่วงปีที่ผ่านมา Thai NLP (หัวข้อที่วิจัยอยู่) คึกคักมากๆ ต้องกราบทีมจาก VISTEC และ ม.จุฬา ที่ผลิตโมเดลต่างๆสำหรับภาษาไทยมาให้ใช้ WangchanBERTa, Thai GPT Next, ASR …

สุดท้ายนี้ ปลายปี แอบเขียน 1 เปเปอร์ ลุ้นเบาๆ ขอให้ได้ตีพิมพ์ 🤞🤞🤞🤞🤞!!

#ชีวิตในฐานะลูกหนี้

ปีนี้ต้องเตรียมตัวออกเดินทางไปที่อังกฤษละ

//ในที่สุดก็ได้เจอท่านอาจารย์ตัวเป็นๆครั้งแรก (และครั้งเดียว เพราะตอนนี้นางย้ายไปอยู่ที่ Croatia)

ก่อนการเดินทางรอบนี้ ไม่มั่นใจว่าเพราะ UK เปลี่ยน policy หรืออะไรยังไง เอกสารเยอะมาก ยุบยับไปหมด แถมนี่ต้องสำรองเงินจ่ายไปร่วมๆ 200k ปาดเหงื่อมาก หมุนเงินกันหัวหมุนเลยจร้า กดบัตรเครดิตรัวๆ ใช้หนี้วนไปคะ

นอกจากเรื่องหนี้แล้ว ปีนี้ ได้ลองเล่น DeFi เป็นเรื่องที่จับพลัดจับพลูมาก วันนึงมีรุ่นพี่ท่านนึงทักมา อยากให้จะเรียน DeFi ไปสอนเขา นี่ก็เออ-ออ ความตลก คือ ความจริงแล้ว นี่ไม่ทันเตรียมใจจะเล่นจริงๆ แต่ตอนสอน อยู่ๆพี่ที่สอนก็บอกให้โอนเงินจริงๆจร้า จะได้เข้าใจการทำงานของระบบ ทำใจไม่ทัน กวาดเงินในกระเป๋าไป 10k ลงทุนไปกับ $DOP จร้า ซึ่งในเวลาต่อมา เจ๊ง เละไม่เป็นท่า ยังดีที่นี่ไหวตัวทัน เอาเงินออกมาถูกเวลา รวมๆขาดทุนไปแค่ 3k ถือเป็นค่าประสบการณ์ แต่ทัายที่สุดก็ได้คืนมาหมดหลังจากเอาไปถือ $BTC แทน

เอาจริงๆ เป็นประสบการณ์ที่ดีมากๆ น่าเสียดายที่คนไทยที่เข้าถึงเรื่องการลงทุนแบบนี้เป็นแค่ส่วนน้อยมากๆ แถมยังมีบางส่วนที่หลอกหาผลประโยชน์อีก (คนใกล้ตัวโดนไปไม่น้อย…) วางแผนว่าปีหน้า จะต้องเริ่มศึกษาการลงทุนอย่างจริงจัง ขอเวลาช่วงนี้หาเงินเก็บสักหน่อย เงินเย็นไม่พอ เวลาหุ้นขึ้นๆลงๆแล้วใจมันไม่นิ่ง

เกี่ยวกับการเงินอีกเรื่อง คือ ลองลงทุนครั้งแรก จ้างขุ่นพ่อทำ ยาหม่อง ขาย (ความจริงแล้วต้องเรียกว่า ‘ขี้ผึ่งสมุนไพร’ เพราะยังไม่ได้ขอ อย. อย่างเป็นทางการ) นี่ออกแบบฉลากเอง เขียนบัญชี ลงสต๊อก ทำเพจ แต่จริงๆแล้วล๊อตแรกที่ทำ 60% คือ เอาไปแจก 55555555

เคยนึกมาก่อนว่า การเป็นเจ้าของกิจการ หรือ เปิดร้านขายของ มันคงไม่ได้เป็นเรื่องยากอะไรขนาดนั้น หลายๆคนประสบความสำเร็จกันมานับไม่ถ้วน แต่เอาเข้าจริงๆ ยากมว๊ากก ก.ไก่ ล้านตัว เพราะไม่ใช่ว่าของทุกอย่างจะมีคนต้องการ ใครคือกลุ่มลูกค้า ทำยังไงให้สินค้าเข้าถึงกลุ่มลูกค้า กำหนดราคายังไงไม่ให้ขาดทุน นู้นนี้ ปวดหัว

สรุปแล้ว ตอนนี้ ยังไม่มีลูกค้าเป็นตัวเป็นตนจริงๆ…

#ชีวิตในฐานะเดฟ

ปีนี้ ยังคงรับงาน Freelance อยู่เหมือนเดิม กราบขอบคุณ เพื่อนเก่ง และ เพื่อนแจ๊ค ที่แจกเงินมาทางนี้

และก็ต้อง กราบขอบคุณ พี่ปริ้น ที่ชวนไปทำงานที่ Security Pitch ความน่าตื่นเต้น คือ เป็นครั้งแรกที่ได้ทำงานบน AWS environment จริงๆ

ตอนนี้ผันตัวเองมาเป็น Software Architect จริงๆจังๆ ต้องเรียนรู้การใช้ AWS services ต่างๆมาผูกเข้าด้วยกัน

ด้วยความที่ว่าพี่หัวหน้าทีมอยากให้ระบบทั้งหมดต้องการคนดูแลน้อยที่สุด เลยได้ใช้งาน serverless technology จริงจังเป็นครั้งแรก ตั้งแต่ AWS Lambda, API Gateway, Fargate, AWS DynamoDB, S3, Athena, AWS Glue etc. เอาจริงๆ ช่วงแรกๆท้อเหมือนกัน มันจะทำได้จริงๆเหรอวะ มืดแปดด้าน แต่หลังจากผ่านช่วงแรกไปได้ ฟ้าหลังฝน มันช่างงดงามจริงๆ

แต่จริงๆโค้ดตัวเองก็ยังมีความชุ่ยอยู่เยอะพอสมควรเลย แอบขอโทษน้องๆที่ต้องมาแก้งานต่อจากพี่นะครับ กราบ กราบ กราบ

แต่ความพีคประจำปีนี้ คือ นี่ลองรับงาน freelance จาก fastwork จร้า ช่วงแรกๆไม่ได้งานเลย น่าจะเพราะตั้งราคาค่อยข้างสูง เลยลองรับงานนึงด้วยราคาแค่ 500 บาท… ซึ่งเป็นงานที่ต้องติดต่อกับ Google API ดูจะชิวๆ ความตื่นเต้นก็เกินขึ้น เมื่อมันเกิดมี infinit loop ยิง API รัวๆ คืนนั้นผ่านไปโดยไม่รู้ตัว สะดุ้งตื่นตอนเช้ากลับบิลราคา 17k บาท โอ้ววววววววว!!! งานแรกก็ทำนี่หมดตัวละจ้า ตึง ยังดีที่ ท่านกูเกิลใจดี ท่านให้อภัยกับบาปที่เราทำลงไป ได้ refund เงินคืนมา ล้องไห้หนักมาก

#Achievements in 2021

Last year, I made a promise that I will make 2021 as a linguistic year. It’s only thing that went very well. I spoke and wrote more in English. I learnt 2 new languages; Chinese and Hindi. Thanks to Pa’Nan and Aj.A (from Academic Service Center AksornChula). Anyway, my skills are still very basic. I’m pretty sure that they are not the level that I can have daily conversation with natives. I know only ~200 vocabs in Chinese and ~50 in Hindi, far away from being practical.

नमस्ते, मेरा नाम TK हूँ । मुझे बिल्लियाँ पसंद हैं, कुत्ते पसंद नहीं हैं । मेरे घर में चार बड़ी बिल्लियाँ हैं । कल रात को मेरी बिल्ली ने तीन मछलियाँ खायीं ।

मैं पिछले महीने इंग्लैंड गया था । मेरे घर के पास एक भारतीय रेस्तरां बहुत अच्छा है ।

मैं लंदन में हिंदी पढ़ रहा हैं । मैं तीन भाषाएँ बाल सकता हूँ । मैं सुबह को नौ बजे से ग्यारह बजे तक पढ़ता हूँ । मैं अगले साल थाईलैंड जाऊंगा ।

你好！我叫 TK。 去年我住在普吉岛。 我和家人在一起，很高兴。 我经常去医院。我的身体很不好。 我做了更多的运动。我和表弟打羽毛球。

现在我住在伦敦。这里很冷，东西很贵。 因为我没有很多朋友，所以有一点孤单。 明年我希望我的汉语好一点。 我会尽我所能。新年快乐。

จะว่าไปแล้ว ถ้าย้อนกลับมาอ่าน ก็ไม่รู้ว่าจะยังอ่านรู้เรื่องรึปล่าวอะนะ 55555

#What I learn from 2021

  • การที่เราจะมี empathy กับคนที่เราเกลียด อาจจะต้องเริ่มจากการมองข้อดีของเขาให้ได้
  • अतीत में तुम मेरे दिल में भा लेकिन अभी नहीं ।
  • ขอบคุณตัวเองเยอะๆ รักตัวเอง รักครอบครัว ไม่มีอะไรมาแทนสองสิ่งนี้ได้อีกแล้ว
  • อาจารย์ท่านนึง พูดกับเราว่า “วัยต่างกันก็จะมีลักษณะของความสัมพันธ์ที่ต่างกัน” ในเวลาที่เราโตขึ้น ดูเหมือนว่าเราจะมีเพื่อนน้อยลง แต่ความจริงแล้วไม่ใช่อย่างนั้น แค่เรามีลักษณะของความสัมพันธ์ที่ต่างไปจากเดิม
  • หยุดโทษคนอื่น หยุดโทษตัวเอง และ ไม่มีประโยชน์อะไรเลยที่จะหาตนผิด สิ่งที่เราต้องการมากที่สุด คือ มองให้ออกว่า จะแก้ไขสิ่งที่เกิดขึ้นไปแล้วยังไง และ จะทำยังไงไม่ให้มันเกิดขึ้นเอง
  • ในตอนประชุม เพื่อนคนนึงบอกเราว่า stop being too humble. Your idea is as good as others. Be confident and don’t say sorry. It is not your fault that you or they don’t understand.

สุดท้าย อยากจะโน๊ตว่า ชมคนรอบๆข้างบ่อยๆ คำพูดเล็กๆที่เราบอกออกไป บางคำมันเติมเต็มวันทั้งวันของบางคน อยากให้สังคมไทยเป็นสังคมที่สามารถแสดงความห่วงใยกันได้โดยไม่เขอะเขิน :)

#Lasty, what will be in the 2022??

สุดท้ายแล้ว แอบภูมิใจนิดนึงที่ว่า ปี 2021 สามารถทำให้มันเป็นปีแห่งภาษาได้จริงๆ มีความทุ่มเท และกล้าที่จะลงทุน

ถามว่าเหนื่อยไหม โคตรเหนื่อย 55555555 ทำไมต้องมาเรียนเนี๊ยะ!!!! แต่ก็คุ้มนะ เพลินๆสนุกๆไปกับมัน แต่ต้องใช้เวลาเพิ่มศัพย์อีกเยอะเลย

สำหรับ 2022 ในใจมี candidates อยู่ 2 หัวข้อ คือ ปีแห่งการลงทุน และ ปีแห่งซิกแพ๊ค แต่ตอนนี้อยากรอสะสมเงิน + อ่านหนังสือเตรียมตัวไปก่อน จะให้ลงสนามเล่นหุ้นจริงๆ อาจจะไม่พร้อม เลยขอเลือกเป็น ปีแห่งซิกแพ๊ค ปีแห่งการออกกำลังกาย พูดตรงๆ ไม่มั่นใจเลยว่าจะผ่านไปได้ แต่จ่ายเงินลงคอร์สออกกำลังกายไปแล้ว 4 เดือนแรก ฮึ๊บๆๆๆ

การออกกำลังกายเป็นอะไรที่นี่บ่ายเบี่ยงมาตลอด ไม่อิน ไม่ชอบ ไม่อยากทำ แต่ปีที่ผ่านมาก็พึ่งมาตระหนักได้ว่า มันสำคัญจริงๆ เลี่ยงไม่ได้ เฮ้อออออ //ถอนหายใจแรง ถ้าไม่เริ่มปีนี้แล้วจะให้เริ่มเมื่อไร ยิ่งไม่ค่อยมีตังค์ซื้อประกันสุขภาพซะด้วย!!

#Note

ปีนี้ สองสี(คุณแมว)หายตัวไปจากบ้าน ช่วงก่อนหน้านั้นนางก็ป่วยๆอยู่ด้วย หายังไงก็ยังหาไม่เจอ ขอพื้นที่ตรงนี้ RIP ให้กับ สองสีด้วยฮะ

แต่อิลำยองสองตัว (แมวจร) เปลี่ยนสถาณะมาเป็น แมวในบ้านเต็มตัว… มีชื่อที่แสนหรูหราว่า ไอ้ดำ และ ไอ้หลงๆ