TL;DR
เชื่อไหม ว่าการเที่ยงคนเดียว ก็เป็นเรื่องที่ดี เพราะทำให้เราได้มองอะไรมากขึ้น ได้ยินอะไรมากขึ้น และใส่ใจกับรายละเอียดรอบข้าง ความเงียบทำให้ /me รู้ว่า เรามีความสุขได้แค่มองในอีกมุมนึง
ความคิดเพี้ยนๆมันไม่เข้าใครออกใคร วันนึงอยู่ๆตื่นมาก็เริ่มถามตัวเองเป็นรอบที่ร้อยว่า “ตอนนี้กำลังทำอะไรอยู่วะ” เหมือนกำลังอยู่ในทะเลความคิดที่วุ่นวาย อะไรหลายๆอย่างเปลี่ยนแปลงไป แต่ใจยังไม่ยอมรับการเปลี่ยนแปลง อยากอยู่แบบเดิมๆไปเรื่อยๆ แต่มันเป็นไปไม่ได้ สุดท้ายจึงตัดสินใจออกจากห้อง เผื่อจะได้เจออะไรเปลี่ยนแปลงความรู้สึกในตอนนี้
การเดินทางครั้งนี้ เป็นทริปสั้นๆด้วยตัวคนเดียวครั้งแรก #alonetrip แต่ก็ไม่ได้ไปไกลหรอก( ไม่ได้แพลนล่วงหน้าไง) แพลนเดียวที่คิด คือ ไปที่ไหนก็ได้ที่เงียบๆ ไม่ต้องรีบ ถามคนนู้นนี้ อยู่ซักพักแต่ที่เลือกมาเกาะเกร็ด ก็เพราะเพจ Beercyclopedia กำลังแชร์เรื่อง craft beer อยู่พอดี » [คราฟเบียร์ไทย เอาไงดี??] « หนึ่งใน Homebrew คนไทยที่ดังสุดๆก็หนีไม่พ้น Chit beer ซึ่งก็พึ่งรู้อีกนั้นแหละว่า อยู่ที่เกาะเกร็ดเอง
ปล. ความจริง คือ หยุดกินเหล้าเบียร์ไปแล้วนะ แต่นานๆกินทีคงไม่เป็นไร อุอิ
เริ่มต้นการเดินทาง
สารภาพว่า ก่อนทริปนี้รู้มาก่อนว่าแค่ว่าเกาะเกร็ดอยู่แถวๆนนทบุรี เคยมาครั้งนึง แต่ไม่รู้มาก่อนว่าต้องมายังไง สรุปคือต้องพึ่ง google ก็ต้องจดๆ บลาๆ แล้วก็เริ่มเดินทางขึ้นสาย 545 ตรงมาที่ท่าน้ำเมืองนนท์ แต่ แต่ แต่ ความจริงมันไม่ได้ง่ายเหมือนที่จดไว้นะซิ
รายการที่จดไว้ หลังจากมาที่ท่าน้ำต้องไปขึ้นรถตู้ที่ Major Hollywood ก็เลยต้องถามคนแถวนั้น ซึ่งก็ทำหน้างงๆใส่แล้วบอกว่า แถวนี้ไม่มีรถตู้หรอกน้อง จะไปไหนเนี๊ยะ ถ้าจะไปเกาะเกร็ดขึ้นสาย 32 เลย กรรม เอาวะ!!
..ความเงียบงันก็เกิดขึ้น หลังจากขึ้นบนรถเมล์แล้ว
เอิ่มมมม แล้วกรูจะต้องลงป้ายไหยละเนี๊ยะ ยังดีที่เจอแก๊งนึงที่จะมาเที่ยวเกาะเกร็ดเหมือนกัน(เดาล้วนๆ) ก็เลยติดสอยห่อยตามมา(อารมณ์แบบคนโรคจิต)
ในที่สุดก็มาถึงท่าข้ามฝากจนได้ เย้ เย้ เย้
สำหรับคนอื่นๆ ถ้าใครจะมาเกาะเกร็ด อย่าลืมเช็คเวลาดีๆ เพราะตลาดที่นี้ เปิดเฉพาะวันเสาร์-อาทิตย์ 10.00-16.00 น. และวันหยุด มาผิดวันเหงาเลยนะฮ๊าฟฟฟ
เป้าหมายแรกที่ต้องทำ คือ หาที่พัก [ถ้าใครไม่อยากมาพักก็ได้นะ ไปเช้าเย็นกลับ ก็โอเค แบบชิวๆ] เลยต้องเดินไปเรื่อยๆ พร้อมความหวังว่า จะมีบ้านพักให้ โชคดีมากๆที่เจอป้ายบ้านพักพอดี เจ้าของชื่อ ป้าอ้อย เค้าเปิดโฮมสเตย์อยู่ที่นี้ คืนละ 800 บาท พร้อมอาหารมื้อนึง ถ้ามา 2-3 คน จะโอเคมากๆ แต่คือมาคนเดียวไง #solo
ตอนนี้ก็เหลือเฉพาะเรื่องกินอย่างเดียวละ ที่เกาะเกร็ดมีขนมหวาน กะ ทอดมันหน่อกะลา ขายตลอดทาง แบบขนมโบราณบางอย่าง ก็พึ่งเคยเจอที่นี้นี้แหละ แดร๊กตลอดทาง #สวัสดีพุงที่รัก
อีกอย่างที่หมายตาไว้ คือ ข้าวแช่ ความจริงก็เคยกินอยู่ครั้งนึง พูดได้ 3 คำว่า “แดร็กไม่ได้” แต่ที่นี้คงเป็นต้นตำหรับ เลยอาจมีความหวังว่ามันจะอร่อย
ความจริง คือ ….. ไม่ได้แดร๊ก คือลีลาไง ไม่ยอมซื้อ เดินกลับมาอีกที หมดแล้ว ไม่ก็เครื่องเคียงไม่ครบ #งอลหนักมาก เช้อออ ค่อยมากินอีกทีตอนเช้าละกัน
เดินเพลินๆ รู้ตัวอีกทีก็มาอยู่ในเชตชุมชนละ ความคิดที่พลาดที่สุดในการเดินทางครั้งนี้คือ จะเดินรอบเกาะจ้าา ความจริงคือ เกาะแม่งใหญ่กว่าที่คิด เดินเท่าไรก็ไม่รอบซักที สุดท้ายก็ยอมแพ้ กลับมาที่เดิมก็ได้วะ ToT
ในที่สุดก็ถึงเวลา สำหรับกิจกรรมหลักซะที คือ ไปชิมเบียร์ทำเองที่ร้าน Chit Beer นอกจากทำร้านขายเบียร์แล้วที่นี้ยังทำเป็นศูนย์การเรียนรู้วิธีการคราฟท์เบียร์ด้วยนะ ถ้าใครสนใจก็มาติดต่อได้
ถึงแล้วๆ
หวังว่าจะได้กิน เบียร์ฟักทอง แต่โชคร้ายที่มันหมดแล้วนะซิ เลยจัดแก้วแรกเป็น Weisen มากินแบบเบาๆ สีเหลืองทองสวยมาก กลิ่นหอม แต่ไม่หอมมากแบบ Pauluner รสชาติเบาไปหน่อย แต่ถือว่าคุ้มกับราคาแก้วละ 100 บาท
แก้วแรก ไม่พอ เลยต้องตามด้วย *smt Amber เป็นเบียร์ Ale รสชาติเข้ม แต่ไม่ข้น(รู้สึกว่ามันน่าจะต้องข้นกว่านี้) แต่แอบแรง 5.5% เลยนะ
โดยรวม แอบผิดหวังนิดๆ เพราะว่ารสชาติไม่สุด แต่ก็ถือว่าคุ้มมาก เพราะราคาแก้วละ 100 เอง
นั่งอ่านหนังสืออยู่นาน รู้ตัวอีกที 6 โมงแล้ว เลยออกมาเดินหาข้าวเย็น พบความจริงว่า แทบทุกร้านปิดหมดแล้ว ไม่ก็เก็บของแล้ว โน่ววววววว มาถามป้าร้านข้าวทีหลังก็เลยรู้ว่า ร้านค้าที่มาขายส่วนใหญ่เขามาจากนอกเกาะ ตอนเย็นๆเลยต้องรีบเก็บของกลับบ้านกัน ตั้งแต่ 5 โมง แต่ป้าแกบ้านอยู่ตรงนี้ไง เลยปิดช้า :)) ร้านของคุณป้าอยู่ริมแม่น้ำเลย ชิวฟุดๆ
กินข้าวแล้วก็นอน เอาหละ หมดไปอีกหนึ่งวัน
สิ้นสุดการเดินทาง
ตื่นเช้าก็ต้อง กลับหอละซินะ อาหารเช้าวันนี้ ก็คือ ข้าวต้มกุ้ง ที่ตกลงกับป้าอ้อยเอาไว้ แล้วก็ รอ รอ รอ เพราะว่า ภารกิจสุดท้ายที่อยากทำให้ได้ยังไม่สิ้นสุด คือ ไปกินข้าวแช่
รอ รอ รอ จน สิบโมงกว่าๆ ร้านต่างๆก็เริ่มเปิด แต่วันนี้วันหยุดชดเชยวันแรงงาน หลายๆร้านก็ไม่เปิดกัน เหงาไปนิด แต่เป้าหมายของเราไม่ปิดนะฮ๊าฟ ในที่สุดก็ได้กินซะที
ความเจ๋ง คือ ป้าๆเจ้าของร้านจำได้ด้วยเพราะเคยมาป้วนเปี่ยนหลายรอบ น่ารักอะ รสชาติอร่อยกว่าที่คิดเยอะ #feelingชาววัง
กินอิ่ม กลับหอ นอน Zzz #100happydays